بخیه های قابل حل: مزایا و نحوه مراقبت از آنها

بخیه های قابل حل که به نام بخیه های قابل جذب نیز شناخته می شوند، از پلیمرهای مصنوعی ساخته می شوند که با گذشت زمان تخریب می شوند. 1 از بخیه های قابل حل مانند سایر بخیه ها مراقبت کنید: آنها را تمیز نگه دارید، اما تا زمان بهبودی برش از خیس کردن آنها خودداری کنید. بدون صحبت با پزشک خود، بخیه های قابل حل را نکشید.

این مقاله بخیه های قابل حل را مورد بحث قرار می دهد. این توضیح می دهد که چه زمانی ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما ممکن است از بخیه های قابل حل استفاده کند و چگونه از آنها مراقبت کنید.

مزایای بخیه های قابل حل

بخیه های قابل حل یک ماده جایگزین بخیه هستند، یک نخ استریل که برای دوختن زخم ها و برش ها استفاده می شود .

مواد بخیه سنتی که برای ترمیم برش ها استفاده می شود از ابریشم، نایلون یا پلی پروپیلن ساخته شده است. بخیه ها برای چند روز یا چند هفته در جای خود باقی می مانند. هنگامی که بافت شروع به بهبود می کند، ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما بخیه ها را می کشد تا از رشد آنها به پوست جدید و سالم جلوگیری کند. 2

مزیت اصلی بخیه های قابل حل این است که نیازی به برداشتن آنها نیست. آنها از یک ماده زیست تخریب پذیر منحصر به فرد ساخته شده اند که بدن در طول فرآیند بهبود جذب می کند. 3

تحقیقات همچنین نشان می‌دهد که بخیه‌های قابل حل در جلوگیری از باز شدن مجدد برش‌های جراحی (شکستگی زخم) بهتر هستند. 4

بخیه های قابل جذب همچنین ممکن است نتایج زیبایی بهتری ارائه دهند و از ایجاد اسکار هیپرتروفیک (ضخیم و برجسته) جلوگیری کنند. 5 3

چه زمانی از بخیه های قابل حل استفاده می شود؟

بخیه های قابل حل برای اتصال مجدد بافت ها از جمله لایه های عمیق پوست، ماهیچه ها، فاسیا استفاده می شود.، و غشاهای مخاطی. آنها برای موارد زیر استفاده می شوند: 2

• بستن زخم های عمیق و برش های داخلی
• بریدگی روی پوست سر
• روش های جراحی شامل دهان، چشم ها، سینوس ها یا اندام تناسلی
• زخم هایی که نیاز به مراقبت های بعدی ندارند

با این حال، همه بریدگی ها، زخم ها و برش ها کاندیدای خوبی برای بخیه های قابل حل نیستند. آنها معمولاً برای ترمیم تاندون‌ها، رباط‌ها یا رگ‌های خونی یا برای زخم‌های سطحی پوست که ممکن است با چسب یا چسب بسته شوند، استفاده نمی‌شوند. 2

زخم های خارجی

اکثر برش های سطحی با مواد بخیه غیر قابل حل ترمیم می شوند. بخیه های غیر قابل حل معمولاً برای این نوع آسیب ترجیح داده می شوند زیرا از بخیه های قابل حل قوی تر هستند و قبل از تکمیل فرآیند بهبودی بیرون نمی آیند.

با این حال، زخم های بسیار عمیق، اغلب کاندیدهای بهتری برای بخیه های قابل حل هستند. در این موارد، ممکن است از بخیه های قابل حل برای ترمیم لایه های عمیق تر بافت استفاده شود.

برش های جراحی

وقتی جراح برشی ایجاد می کند ، بیشتر از پوست آن را برش می دهد. آنها همچنین از طریق چربی زیر پوست شما و گاهی اوقات از طریق ماهیچه ها و بافت های دیگر برش می دهند.

جراح شما ممکن است قسمت های عمیق تر برش را با بخیه های قابل حل ببندد و سپس از بخیه ها یا منگنه های بیشتری روی سطح پوست شما استفاده کند. آنها همچنین ممکن است از نوع دیگری از بستن، مانند نوارهای چسب یا چسب پوست جراحی استفاده کنند. 2

نوع بخیه ای که پزشک شما استفاده می کند به چند چیز بستگی دارد، از جمله: 6

• ترجیح جراح شما
• بخیه باید چقدر قوی باشد تا برش را به درستی پشتیبانی کند
• بدن شما چقدر سریع کار می کند تا مواد را حل کند

بخیه های قابل حل چقدر دوام دارند؟

بخیه های قابل حل هم از نظر استحکام و هم از نظر مدت زمانی که بدن شما جذب می کند بسیار متفاوت است. آنها بر اساس مدت زمانی که قدرت خود را برای بسته نگه داشتن بافت حفظ می کنند و مدت زمانی که طول می کشد تا حل شوند و توسط بدن جذب شوند رتبه بندی می شوند.

مدت دوام بخیه های قابل حل بستگی به نوع آن دارد. انواع متداول عبارتند از: 1

• پلی دیوکسانون : نگهداری 90 روز با 180 تا 210 روز برای جذب
• پلی گلاکتین 910 : نگهداری 28 تا 35 روز با 56 تا 70 روز برای جذب
• پلی گلکاپرون 25 : نگهداری 21 تا 28 روز با 90 تا 120 روز برای جذب

هنگامی که در جراحی دهان استفاده می شود، بخیه ها معمولا در عرض یک هفته تا 10 روز حل می شوند. 7 بخیه هایی که برای بستن یک برش جراحی، مانند سزارین یا تعویض مفصل ران استفاده می شوند، حدود شش هفته طول می کشد تا حل شوند. 8 9

در این مدت ممکن است بتوانید بخیه ها را زیر پوست احساس کنید. با این حال، گاهی اوقات چیزی که احساس می کنید بافت اسکار است که برای یک برش جراحی معمولی است.

دوش گرفتن و شستشو با بخیه های قابل حل

در بیشتر موارد، شما می توانید 24 ساعت پس از انجام بخیه های خود دوش بگیرید، اما باید از خیس کردن ، حمام کردن و شنا کردن تا زمان بسته شدن کامل برش خودداری کنید. 10

بهترین راه برای تمیز کردن برش این است که از “کثیف ترین” قسمت به “تمیزترین” قسمت تمیز کنید. این معمولاً به این معنی است که شما باید از مرکز برش خود شروع کنید و به بیرون بروید.

به آرامی محل برش خود را در حمام بشویید، درست مانند هر قسمت دیگری از بدنتان. از آب و صابون ملایم برای تمیز کردن برش خود استفاده کنید.

هرگز نباید محل برش خود را مالش دهید. انجام این کار می تواند برای پوست در حال درمان بسیار تحریک کننده باشد. همچنین می تواند بسته شدن زخم شما را سخت تر کند.

مراقبت های عمومی از بخیه ها

دستورالعمل های ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود را برای مراقبت از بخیه های خود دنبال کنید. همیشه قبل از لمس محل برش یا زخم، دست های خود را بشویید تا از عفونت جلوگیری کنید.

زخم خود را هر روز برای علائم عفونت یا تخلیه ناشی از آسیب بررسی کنید. علائم عفونت ممکن است شامل موارد زیر باشد: 10

• سرخی
• درد
• تورم
• گرما
• ترشح از زخم
• تغییر در ظاهر

هنگامی که زخم یا برش شروع به بهبود می کند، دلمه ایجاد می شود. مهم است که دلمه ها را به حال خود رها کنید و مراقب باشید که آنها را خراشیده، مالش ندهید یا مزاحم آنها نشوید.

این ناحیه همچنین ممکن است در حین بهبودی دچار خارش شود. از کرم، لوسیون یا پماد استفاده نکنید، مگر اینکه پزشک به شما دستور داده باشد. می توانید پوست را بپوشانید تا از خراشیدگی آن جلوگیری کنید. استفاده از کیسه یخ نیز می تواند خارش را آرام کند. 10

وقتی بخیه های قابل حل دارید چه کاری نباید انجام دهید

بخیه های قابل حل تقریباً مشابه بخیه های معمولی درمان می شوند. علاوه بر عدم خراشیدن، مالش دادن، چیدن یا غوطه ور کردن آن در آب، از استفاده از پراکسید هیدروژن با بخیه های قابل حل نیز خودداری کنید.

تحقیقات نشان داده است که پراکسید ممکن است قدرت برخی از بخیه ها را کاهش دهد. بنابراین، باید از جراح خود بپرسید که آیا تمیز کردن برش های جراحی با پراکسید هیدروژن قبل از انجام این کار بی خطر است یا خیر. 11

علاوه بر اینکه احتمالاً بخیه ها را ضعیف می کند، پراکسید برای اکثر برش ها بسیار خشن است. می تواند باعث تحریک شود و برای زخم ها مضر باشد. 12

مانند سایر بخیه ها، سعی نکنید آنها را در خانه بکشید. اگر به نظر می رسد بخیه شل شده است، با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود مشورت کنید.

خطرات و عوارض

بخیه های قابل حل به اندازه بخیه های سنتی یا منگنه ایمن هستند. 13 تحقیقات نشان می دهد که میزان کم عفونت یا سایر عوارض با بخیه های قابل حل قابل مقایسه با بخیه های غیر قابل حل است. 5

یک خطر مرتبط با بخیه های قابل حل، افزایش پاسخ التهابی است که ممکن است بهبود زخم را به تاخیر بیندازد. 5

این واکنش سیستم ایمنی به یک جسم خارجی با سطوح بالاتری از نشانگرهای پیش التهابی بدون نشانگرهای ضد التهابی برای متعادل کردن آن مشخص می شود. در حالی که این می تواند بهبودی را به تاخیر بیندازد، اما خطر به طور کلی کم است و می تواند با بخیه های سنتی نیز رخ دهد. 14

خلاصه

بخیه های حل شونده راه مناسبی برای بخیه زدن زخم ها و برش ها هستند. برخلاف بخیه های معمولی که نیاز به برداشتن دارند، بدن شما بخیه های قابل حل را جذب می کند تا نیازی به برداشتن آنها نباشد.

برای مراقبت از بخیه های قابل حل، با یک پاک کننده ملایم بشویید. از تمیز کردن پوسته ها، کندن پوسته ها و تمیز کردن با پراکسید هیدروژن خودداری کنید.