انواع رایج پزشکان و کارهایی که انجام می دهند

متخصص آلرژی/ایمونولوژیست

دکتری که در درمان آلرژی و اختلالات ایمونولوژیک متخصص است، متخصص آلرژی/ایمونولوژیست نامیده می شود ، اگرچه گاهی اوقات این تخصص به سادگی به عنوان متخصص آلرژی یا ایمونولوژیست شناخته می شود. این پزشکان افراد مبتلا به آلرژی و آسم و همچنین افراد مبتلا به بیماری نقص ایمنی اولیه را درمان می کنند.

آلرژیست ها/ایمونولوژیست ها سه سال دوره آموزشی در زمینه پزشکی داخلی یا اطفال و یک فلوشیپ دو ساله اضافی را در برنامه آموزشی آلرژی/ایمونولوژی می گذرانند. 1

متخصص بیهوشی

متخصصان بیهوشی برای مدیریت درد بیمار و علائم حیاتی در حین جراحی آموزش دیده اند. 2 آنها همچنین اغلب اورژانس های پزشکی را در بیمارستان مدیریت می کنند، مانند ایست قلبی و مشکلات تنفسی ناگهانی.

متخصصان بیهوشی مشتاق باید در دانشکده پزشکی و پس از آن یک برنامه دستیاری برای بیهوشی شرکت کنند. رشته های فرعی بیهوشی متعددی وجود دارد که آنها می توانند در فلوشیپ شرکت کنند، از جمله بیهوشی برای بیماران مبتلا به درد مزمن یا برای بیماران بستری در ICU.

متخصص قلب

متخصصان قلب بر روی درمان قلب و عروق خونی آن تمرکز می کنند. این می تواند شامل مدیریت نارسایی قلبی، بیماری های قلبی عروقی و مراقبت های بعد از عمل باشد. 3

آموزش برای تبدیل شدن به یک متخصص قلب نسبتاً گسترده است. پس از گذراندن سه سال رزیدنتی پزشکی داخلی، متخصصین قلب مشتاق باید چندین سال دیگر در دوره آموزشی فلوشیپ شرکت کنند.

متخصص پوست

متخصصین پوست شرایطی را که بر مو، پوست و ناخن ها تأثیر می گذارد، تشخیص و درمان می کنند. این ممکن است شامل درمان بثورات یا آکنه، تشخیص ملانوم (سرطان پوست) و موارد دیگر باشد.

علاوه بر این، متخصصین پوست همچنین بسیاری از روش‌های زیبایی را انجام می‌دهند که هزینه آن‌ها از جیب مردم پرداخت می‌شود نه بیمه. این روش ها شامل تزریق بوتاکس، لیزر درمانی پوست و غیره است.

پس از اتمام دوره پزشکی، متخصصان پوست باید در دوره دستیاری پوست شرکت کنند. فلوشیپ مورد نیاز نیست، اما برخی از متخصصان پوست در صورت تمایل به تخصص فوق تخصصی در جنبه خاصی از پوست، ممکن است در آن شرکت کنند.

پوست یک رشته بسیار رقابتی برای پزشکان است. یکی از دلایل این امر این است که متخصصان پوست به خوبی جبران می کنند. 4 به طور معمول، فقط دانشجویان برتر پزشکی در برنامه های دستیاری پوست پذیرش می شوند.

متخصص غدد

متخصصان غدد، سیستم غدد درون ریز را درمان می کنند – غددی که هورمون هایی را تولید و ترشح می کنند که تقریباً تمام عملکردهای بدن را کنترل و تنظیم می کنند. افراد مبتلا به دیابت یا بیماری تیروئید اغلب توسط متخصص غدد تحت درمان قرار می گیرند. 5

مانند سایر پزشکان داخلی، متخصصان غدد در دانشکده پزشکی و پس از آن یک دوره رزیدنتی پزشکی داخلی می روند. سپس آنها ملزم به شرکت در دوره های فلوشیپ برای غدد درون ریز هستند.

پزشک خانواده

پزشکان خانواده ارائه دهندگان مراقبت های اولیه هستند که بیماران را در هر سنی می بینند و مراقبت های اولیه را برای انواع بیماری های رایج ارائه می دهند. آنها معمولاً اولین کسانی هستند که مشکلات عمده سلامتی را تشخیص می دهند، آزمایش های تشخیصی را سفارش می دهند و در صورت نیاز بیماران را به متخصصان ارجاع می دهند. 7

پس از گذراندن دوره پزشکی، پزشکان خانواده به مدت سه تا پنج سال در برنامه دستیاری پزشکی خانواده شرکت می کنند. در طول این مدت، آنها آموزش های عملی در زمینه مراقبت های کودکان، طب اورژانس و سایر زمینه های پزشکی عمومی خواهند دید. 8

متخصص گوارش

متخصصان گوارش عملکردها و بیماری های دستگاه گوارش را درمان می کنند. 9 این رشته پزشکانی را جذب می کند که از انجام روش ها لذت می برند، اما همچنین دوست دارند بیماران را در یک محیط سرپایی ببینند.

گوارش یکی دیگر از فوق تخصص های داخلی است. حداقل، متخصصین گوارش در دانشکده پزشکی و پس از آن یک دوره دستیاری پزشکی داخلی می روند. از آنجا، آنها باید در دوره آموزشی فلوشیپ برای گوارش شرکت کنند.

متخصص ژنتیک

متخصص ژنتیک پزشکی است که افراد مبتلا به اختلالات ارثی مانند بیماری هانتینگتون یا فیبروز کیستیک را ارزیابی و درمان می کند.

متخصصان ژنتیک ممکن است بیماران را مستقیماً درمان کنند یا در یک محیط آزمایشگاهی برای کمک به تشخیص بیماران کار کنند. برخی از متخصصان ژنتیک نیز به عنوان مشاور ژنتیک برای کمک به بیمارانی که بیماری ژنتیکی آنها تشخیص داده شده است، کار می کنند. متخصصان ژنتیک اغلب در زمینه ژنتیک بالینی و مراقبت از بیمار نیز تحقیق می کنند. 10

متخصصین ژنتیک دارای مدرک پزشکی هستند و حداقل یک سال رزیدنتی در یک تخصص اولیه و دو سال آموزش ژنتیک پزشکی را گذرانده اند. آنها ممکن است بیشتر در اطفال، طب داخلی، پزشکی مادر و جنین، یا غدد درون ریز تولید مثل و ناباروری تخصص داشته باشند. آنها توسط هیئت آمریکایی ژنتیک پزشکی و ژنومیک تایید شده اند. 10

متخصص خون

هماتولوژیست ها در بیماری های خونی، از جمله سرطان های خون مانند لوسمی و لنفوم تخصص دارند. هماتولوژیست ها شرایط غیر سرطانی مانند هموفیلی و کم خونی را نیز درمان می کنند. هماتولوژیست ها مستقیماً با بیماران کار می کنند، در حالی که هماتوپاتولوژیست ها به تشخیص بیماری های مرتبط با خون در آزمایشگاه کمک می کنند. 11

هماتولوژیست ها چهار سال از دانشکده پزشکی را می گذرانند و پس از آن یک دوره رزیدنتی سه ساله در تخصص هایی مانند اطفال یا پزشکی داخلی می گذرانند. آنها همچنین ملزم به تکمیل فلوشیپ دو تا چهار ساله در یک فوق تخصص مانند هماتولوژی / انکولوژی کودکان یا پاتولوژی هستند. 11

متخصص آسایشگاه و طب تسکینی

متخصص آسایشگاه و طب تسکینی به بیمارانی که بیماری های جدی دارند یا در پایان عمر هستند کمک می کند. این نوع پزشک روی درمان یا درمان خود بیماری تمرکز نمی کند، بلکه به مدیریت درد و بهبود کیفیت زندگی کمک می کند.

یک متخصص طب تسکینی ممکن است در یک بیمارستان، در یک مرکز آسایشگاه، در یک محیط سرپایی، یا در سایر مراکزی که مراقبت های پایان عمر را ارائه می دهد یا افراد مبتلا به بیماری های جدی را درمان و حمایت می کند، کار کند.

پس از اتمام دانشکده پزشکی، فردی که به عنوان متخصص آسایشگاه و طب تسکینی آموزش می بیند، یک برنامه رزیدنتی سه تا هفت ساله را در تخصص هایی مانند پزشکی خانواده، اطفال یا روانپزشکی تکمیل می کند. پس از اخذ اقامت، باید یک دوره فلوشیپ آموزشی تخصصی یک ساله را بگذرانند. 12

پزشک عفونی

پزشکان بیماری های عفونی با عفونت هایی برخورد می کنند که تشخیص یا درمان آن ها سخت است. 13 آنها همچنین عفونت های جدی مانند آنفولانزای خوکی، آنفولانزای پرندگان، HIV/AIDS و سایر بیماری های عفونی را درمان می کنند.

پس از مدرسه پزشکی، پزشکان بیماری های عفونی باید در یک دوره رزیدنتی پزشکی داخلی شرکت کنند و پس از آن دوره آموزشی فلوشیپ برای بیماری های عفونی انجام شود.

پزشک داخلی

متخصص داخلی عمومی مراقبت های اولیه را به بیماران بالغ ارائه می دهد.

متخصصان داخلی معمولاً آموزش های بیمارستانی بیشتری نسبت به پزشکان خانوادگی دارند. آنها ممکن است یک مطب داشته باشند یا به عنوان یک بیمارستان کار کنند که عمدتاً بیماران را در بیمارستان می بینند.

این پزشکان در دانشکده پزشکی تحصیل می کنند و پس از آن یک دوره دستیاری پزشکی داخلی می روند.

پس از آن متخصصان داخلی ممکن است برای ادامه تحصیل در رشته های مختلف دیگر مانند غدد درون ریز (شرایط مرتبط با هورمون) یا قلب (مسائل مربوط به قلب) بورسیه تحصیلی خود را دنبال کنند. 14

نفرولوژیست

نفرولوژیست ها بیماری کلیوی را درمان می کنند و برای کسانی که نارسایی کلیوی دارند دیالیز تجویز می کنند.

پس از دانشکده پزشکی، این پزشکان در برنامه دستیاری پزشکی داخلی شرکت می کنند. سپس آنها ملزم به شرکت در دوره آموزشی فلوشیپ برای نفرولوژی هستند.

متخصص مغز و اعصاب

متخصصان مغز و اعصاب پزشکانی هستند که از بیماران مبتلا به بیماری هایی که بر مغز، ستون فقرات یا اعصاب تأثیر می گذارد، مراقبت می کنند. 16

آنها بیمارانی را می بینند که دارای اختلالات پزشکی پیچیده مانند بیماری پارکینسون، مولتیپل اسکلروزیس و نوروپاتی هستند. متخصصان مغز و اعصاب همچنین از بیمارانی مراقبت می کنند که مشکلات رایجی مانند سردردهای میگرنی و سرگیجه دارند.

مانند سایر پزشکان، متخصصان مغز و اعصاب باید در دانشکده پزشکی و سپس رزیدنتی برای مغز و اعصاب شرکت کنند. از آنجا، آنها ممکن است دوره آموزشی فلوشیپ را برای یک فوق تخصص، مانند عصب شناسی کودکان یا عصب شناسی عروقی (مربوط به عروق خونی در مغز) دنبال کنند.

متخصص زنان و زایمان (OB/GYN)

متخصص زنان، پزشکی است که در زمینه سلامت باروری زنان، از جمله یائسگی و مشکلات هورمونی تخصص دارد. یک متخصص زنان و زایمان برای افرادی که باردار هستند مراقبت می کند. متخصصین زنان و زایمان نیز برای به دنیا آوردن نوزاد آموزش دیده اند.

اغلب، این تخصص ها با هم ترکیب می شوند، در این صورت پزشک به عنوان OB/GYN نامیده می شود. 17

حداقل، OB/GYN باید در دانشکده پزشکی و پس از آن یک برنامه رزیدنتی شرکت کنند. پس از تکمیل اقامت آنها، برخی از آنها با کمک هزینه تحصیلی برای یک فوق تخصص به آموزش خود ادامه می دهند. انکولوژی زنان – رشته ای که به سرطان اندام های تناسلی زنانه می پردازد – تنها یک مثال است.

انکولوژیست

انکولوژی یک رشته فرعی از طب داخلی است که دارای سه حوزه اصلی است: انکولوژی پزشکی، جراحی یا پرتوشناسی. 18

انکولوژیست ها با درمان خود بیماری و همچنین علائم ناشی از آن از بیماران مبتلا به سرطان مراقبت می کنند.

اغلب، انکولوژیست ها در آزمایشات بالینی با استفاده از درمان های جدید و تجربی برای سرطان هایی که غیرقابل درمان هستند، شرکت می کنند .

انکولوژیست ها در دانشکده پزشکی و پس از آن یک دوره دستیاری انکولوژی تحصیل می کنند. همچنین فلوشیپ هایی برای فوق تخصص های انکولوژی مانند انکولوژی کودکان (سرطان کودکان) و انکولوژی پرتوشناسی (پرتودرمانی برای سرطان) وجود دارد.

چشم پزشک

چشم پزشکان پزشکانی هستند که بیماری ها یا اختلالات چشمی مانند آب مروارید و گلوکوم را درمان می کنند . 19

اصلاح بینایی که توسط اپتومتریست قابل انجام نیست ممکن است توسط چشم پزشک درمان شود. در صورت لزوم، چشم پزشکان جراحی چشم را نیز انجام خواهند داد.

چشم پزشکان در دانشکده پزشکی تحصیل می کنند و پس از آن یک دوره رزیدنتی برای چشم پزشکی می روند. آنها ملزم به گرفتن فلوشیپ نیستند، اگرچه بسیاری از آنها برای بیماری های خاص چشم یا روش های جراحی شرکت در دوره های فلوشیپ را انتخاب می کنند.

ارتوپد

متخصص ارتوپد یا جراح ارتوپد پزشکی است که در شرایط سیستم اسکلتی عضلانی از جمله استخوان ها، ماهیچه ها، مفاصل و بافت های همبند تخصص دارد. این پزشکان بیمارانی را با آسیب هایی مانند رگ به رگ شدن، آسیب های مفصلی و شکستگی استخوان می بینند. آنها همچنین در شرایط مزمن مانند استئوآرتریت، تاندونیت، دیسپلازی و پوکی استخوان تخصص دارند.

ارتوپدها شرایط سیستم اسکلتی عضلانی را تشخیص داده و درمان می کنند، توانبخشی بیمار را تحت نظر دارند و در صورت لزوم عمل جراحی را انجام می دهند.

جراحان ارتوپد یک برنامه رزیدنتی پنج ساله را با امکان تکمیل دوره های فلوشیپ تکمیل می کنند. 20

استئوپات

استئوپات پزشکی است که در درمان کل فرد تخصص دارد. این پزشکان معمولاً پزشکی مراقبت های اولیه مانند اطفال یا طب داخلی را انجام می دهند. آنها از دستکاری اسکلتی عضلانی یا جمجمه برای بازگرداندن تعادل در سیستم های بدن مانند سیستم تنفسی، گوارشی یا عصبی استفاده می کنند.

یک استئوپات چهار سال از دانشکده پزشکی پایه را می گذراند و پس از آن سه تا هشت سال کارآموزی، رزیدنتی و فلوشیپ تخصصی را پشت سر می گذارد.

متخصص گوش و حلق و بینی

متخصصان گوش و حلق و بینی معمولاً به عنوان گوش و حلق و بینی یا گوش و حلق و بینی شناخته می شوند. 22

گوش و حلق و بینی رشته ای است که شامل ترکیبی از مهارت های جراحی و پزشکی و درمان مبتنی بر مطب است. آنها علاوه بر رزیدنتی برای گوش و حلق و بینی، ملزم به حضور در دانشکده پزشکی نیز هستند.

گوش و حلق و بینی مشکلات زیادی از جمله مشکلات سینوسی، آلرژی، سرطان سر و گردن و موارد دیگر را کنترل می کند. به همین دلیل، بسیاری از گوش و حلق و بینی در فلوشیپ های فوق تخصص گوش و حلق و بینی، مانند راینولوژی، که بر مسائل مربوط به بینی و سینوس ها تمرکز دارد، شرکت می کنند.

پاتولوژیست

آسیب شناسان در بررسی علت و معلول بیماری و آسیب تخصص دارند. این پزشکان برای ارزیابی بافت، خون و مایعات بدن برای کمک به تشخیص و درمان بیماری ها آموزش دیده اند. برخی از آسیب شناسان نیز اجساد را برای کمک به یافتن علت مرگ بررسی می کنند.

آسیب شناسان بالینی با خون و سایر مایعات بدن در یک محیط آزمایشگاهی کار می کنند، در حالی که آسیب شناسان تشریحی ممکن است کل اندام ها و بافت ها را در طول کالبد شکافی بررسی کنند.

پاتولوژیست ها معمولا در هر دو زمینه آسیب شناسی بالینی و تشریحی آموزش دیده اند و ممکن است در زمینه هایی مانند آسیب شناسی شیمیایی (از جمله سم شناسی)، هماتولوژی (مطالعه بیماری های خون)، یا آسیب شناسی پزشکی قانونی تخصص داشته باشند.

در ایالات متحده، پاتولوژیست ها دانشکده پزشکی را تکمیل می کنند و پس از آن سه سال دوره رزیدنتی را می گذرانند. آنها توسط هیئت آسیب شناسی آمریکا تایید شده اند. 23

متخصص اطفال

پزشکان اطفال  از دوران نوزادی تا سن 18 سالگی یا در برخی موارد 21 سالگی از بیماران مراقبت می کنند. 24

متخصصان اطفال مراقبت‌های بهداشتی اولیه را برای کودکان ارائه می‌کنند، از جمله واکسیناسیون، معاینات سلامت عمومی، فیزیکی مدرسه و درمان مسائلی مانند سرفه، سرماخوردگی و آنفولانزای معده.

اگر بیمار بیماری جدی تری داشته باشد، متخصص اطفال ممکن است او را به یک فوق تخصص اطفال ارجاع دهد (به عنوان مثال، ارتوپد اطفال، پزشکی است که در درمان بیماران جوان با مشکلات استخوانی و عضلانی تخصص دارد).

پس از فارغ التحصیلی از دانشکده پزشکی، پزشکان اطفال حداقل سه سال را در یک برنامه رزیدنتی سپری می کنند که بر روی طب اطفال متمرکز است. اگر آنها تحصیل در رشته فوق تخصص کودکان را انتخاب کنند، سپس در فلوشیپ آن فوق تخصص شرکت خواهند کرد.

پزشک اجرایی

برخی از پزشکان طبابت نمی کنند. در عوض، آنها نقش‌های پیشرو در سیاست‌های مراقبت‌های بهداشتی، تحقیقات دارویی یا شرکت‌های بیمه سلامت دارند. 25

پزشکان غیر بالینی به طور کلی ملزم به تکمیل دانشکده پزشکی و رزیدنتی هستند. آنها همچنین باید مجوز پزشکی را حفظ کنند.

جراح پلاستیک

جراحان پلاستیک جراحانی هستند که در تغییر ظاهر افراد تخصص دارند. این پزشکان ممکن است به دلایل زیبایی، مانند تغییر ظاهر بینی یا برداشتن پوست زیر گردن، یا به دلیل اینکه فرد به دنبال آسیب یا بیماری نیاز به بازسازی دارد، جراحی پلاستیک انجام دهند.

یک جراح پلاستیک می تواند به بهبود سلامت و توانایی عملکرد و همچنین ظاهر بیرونی افراد کمک کند. به عنوان مثال، درمان شکاف کام با جراحی پلاستیک می تواند توانایی فرد برای تنفس یا صحبت کردن را بهبود بخشد. جراحی پلاستیک همچنین می تواند به بهبود ظاهر سوختگی ها یا اسکارها یا کاهش علائم پیری کمک کند.

جراحان پلاستیک حداقل پنج سال دوره تحصیلات تکمیلی پزشکی شامل سه سال جراحی عمومی و دو سال جراحی پلاستیک را می گذرانند.

متخصص پا

متخصص پا پزشکی است که مشکلات پا، مچ پا و ساق پا را درمان می‌کند، مانند آرتروز مچ پا، اختلالات پای دیابتی، آسیب‌های پا و مچ پا، بیماری‌های پوست و ناخن پا، و بدشکلی‌های پا مانند صافی کف پا و انگشت چکشی. .

متخصصین پا باید چهار سال تحصیلات خود را در یک دانشکده پزشکی تخصصی پا بگذرانند. آنها همچنین باید یک دوره رزیدنتی دو ساله را بگذرانند که تجربه در زمینه های اضافی مانند جراحی، اورژانس و اطفال را فراهم می کند. 27

متخصص ریه

متخصصان ریه سیستم قلبی-ریوی را که شامل قلب، ریه ها و اندام های درگیر در فرآیند تنفسی است، درمان می کنند. 28

علاوه بر این، متخصصان ریه ممکن است در محیط های مطب برای درمان بیماران مبتلا به اختلالات تنفسی، آلرژی های شدید، مشکلات ریوی و سایر بیماری های تنفسی کار کنند. آنها همچنین ممکن است بیماران مبتلا به بیماری ریوی را که در بخش مراقبت های ویژه (ICU) هستند، درمان کنند.

متخصصان ریه مشتاق در دانشکده پزشکی و پس از آن یک دوره دستیاری پزشکی داخلی می روند. آنها سپس در دوره آموزشی فلوشیپ برای ریه شرکت می کنند.

روانپزشک

روانپزشک متخصص سلامت روان است. آنها مشکلات عاطفی و رفتاری را از طریق ترکیبی از روان درمانی، روانکاوی، دارو درمانی و بستری شدن در بیمارستان درمان می کنند. 29 کار آنها ممکن است مبتنی بر دفتر، بیمارستانی یا ترکیبی از این دو باشد.

پس از دانشکده پزشکی و رزیدنتی برای روانپزشکی، برخی از روانپزشکان در فلوشیپ برای یک فوق تخصص شرکت می کنند. رشته های تخصصی مختلفی در روانپزشکی وجود دارد، از جمله روانپزشکی کودکان و نوجوانان، پزشکی اعتیاد، یا اختلالات خوردن.

رادیولوژیست

رادیولوژیست ، پزشکی است که در مشاهده و تفسیر تست های تشخیصی آموزش دیده است. 30

اغلب، پزشک معالج باید نتایج آزمایش را نیز تفسیر کند. تجزیه و تحلیل رادیولوژیست می تواند اطلاعات یا توصیه های بیشتری را برای آزمایش بیشتر ارائه دهد.

قبل از اینکه یک رادیولوژیست مجوز بگیرد، آنها باید در دانشکده پزشکی و رزیدنتی برای رادیولوژی شرکت کنند . از آنجا، آنها ممکن است برای شرکت در دوره های فلوشیپ برای یک رشته فوق تخصصی رادیولوژی که بر جنبه خاصی از رادیولوژی یا ناحیه بدن متمرکز است، شرکت کنند.

روماتولوژیست

روماتولوژیست ها بیماری های روماتیسمی یا بیماری های خود ایمنی و التهابی سیستم اسکلتی عضلانی را درمان می کنند. شایع ترین بیماری که یک روماتولوژیست درمان می کند، آرتریت از جمله استئوآرتریت (آرتریت ساییدگی و پارگی) و آرتریت روماتوئید (یک بیماری خود ایمنی) است.

آنها همچنین سایر بیماری های خود ایمنی مانند لوپوس و اسکلرودرمی را درمان می کنند. روماتولوژیست ممکن است کمردرد مزمن، فیبرومیالژیا، پوکی استخوان و شرایط مرتبط را نیز درمان کند.

پس از اتمام دانشکده پزشکی، روماتولوژیست ها یک دوره رزیدنتی اولیه پزشکی داخلی را به مدت سه سال به پایان می برند و سپس یک فلوشیپ روماتولوژی را به پایان می برند. روماتولوژیست ها توسط هیئت پزشکی داخلی آمریکا تایید شده اند. 31

متخصص خواب

متخصص خواب اختلالات خواب مانند آپنه خواب، سندرم پاهای بی قرار و بی خوابی را درمان می کند.

طب خواب چند رشته ای در نظر گرفته می شود، به این معنی که طیف وسیعی از تخصص ها در آن وجود دارد. به عنوان مثال، یک روانپزشک متخصص در اختلالات خواب ممکن است افراد مبتلا به بی خوابی را درمان کند، در حالی که یک متخصص اطفال ممکن است با کودکانی که در خواب صحبت می کنند، راه رفتن در خواب یا وحشت شبانه دارند کار کند. 32

متخصصان خواب ابتدا یک دوره رزیدنتی را در تخصص دیگری مانند داخلی، اطفال، پزشکی خانواده یا مغز و اعصاب تکمیل می کنند. پس از اتمام دوره اقامت، بورسیه یک ساله مورد نیاز است. متخصصین داخلی قبل از تکمیل آموزش پزشکی خواب، یک فلوشیپ سه ساله در مراقبت های ریوی/ویژگی را تکمیل می کنند. 32

جراح

جراحان زمانی را صرف برنامه ریزی یک روش جراحی، انجام عمل جراحی در اتاق عمل، و سپس پیگیری برای شناسایی هر گونه عارضه و تایید موفقیت این روش می کنند.

جراحان می توانند در جراحی عمومی یا در زمینه های تخصصی تر جراحی مانند جراحی دست، جراحی کودکان یا جراحی عروق (مربوط به مشکلات جریان خون) آموزش ببینند. 33

دوره آموزش جراح شدن معمولاً چندین سال بیشتر از دوره آموزشی برای یک پزشک مراقبت های اولیه است. پس از دانشکده پزشکی، جراحان عمومی باید سه تا پنج سال در یک برنامه رزیدنتی شرکت کنند. پس از تایید هیئت مدیره، در یک فلوشیپ یا کارآموزی در بخش جراحی شرکت خواهند کرد.

اورولوژیست

اورولوژیست پزشکی است که بیماری های دستگاه ادراری مردانه و زنانه از جمله بیماری های مثانه و کلیه را درمان می کند. اورولوژیست ها همچنین شرایط دستگاه تناسلی مردان را درمان می کنند.

پس از دانشکده پزشکی، فردی که برای اورولوژیست آموزش می‌بیند باید پنج سال دوره تحصیلات تکمیلی پزشکی شامل یک سال جراحی عمومی و چهار سال اورولوژی بالینی را بگذراند.

خلاصه

آشنایی با انواع مختلف تخصص‌های پزشک به شما کمک می‌کند تا بدانید در صورت نیاز به مراقبت پزشکی با چه کسی تماس بگیرید. همچنین به کسانی که در حال برنامه ریزی شغلی در پزشکی هستند، کمک می کند، زیرا آنها در مورد آنچه که می خواهند روزانه انجام دهند فکر می کنند.

انجمن کالج های پزشکی آمریکا پایگاه داده ای از بیش از 135 تخصص و تخصص های فرعی دارد که می توانید آنها را بررسی کنید. این به شما کمک می کند تا در مورد نوع ارائه دهنده ای که نیاز دارید یا می خواهید تبدیل شوید، بیشتر بدانید.