انواع برش جراحی و اطلاعات مراقبت

برش است که در بافت‌های بدن ایجاد می‌شود تا بافت، استخوان یا اندام زیرین نمایان شود تا بتوان یک عمل جراحی را انجام داد. برش معمولاً با یک ابزار تیز مانند چاقوی جراحی ایجاد می‌شود که بسیار تیز است و پوست و بافت‌ها را با لبه‌های تمیزی که می‌توانند به خوبی بهبود یابند، ایجاد می‌کنند.

برش ها را می توان با یک ابزار الکتروکوتر نیز ایجاد کرد، که از گرما برای برش و سوزاندن همزمان استفاده می کند، که می تواند به طور چشمگیری خونریزی را در طول یک عمل به حداقل برساند. 1

این یک سوء تفاهم رایج است که یک برش فقط پوست را برش می دهد در حالی که در واقع معمولاً از طریق پوست، چربی، بافت زیرین و اغلب از طریق ماهیچه عبور می کند تا به جراح اجازه دسترسی به محل جراحی را بدهد. برش ها همچنین می توانند استخوان را نمایان کنند که بسته به ماهیت عمل ممکن است بریده شود.

مانند یک کوه یخ، برش بسیار عمیق تر از آن چیزی است که در سطح ظاهر می شود. به همین دلیل است که یک برش ممکن است به نظر برسد که تنها در یک یا دو هفته روی سطح بهبود یافته است، اما ممکن است ماه ها طول بکشد تا به قدرت کامل برسد زیرا عضله و بافت های زیرین به بهبود ادامه می دهند. همچنین به همین دلیل است که جراح شما ممکن است محدودیت هایی به شما بدهد که از بلند کردن هیچ چیز سنگینی که بیشتر از زمانی که زخم به نظر می رسد خوب می ماند، بلند نکنید.

اندازه برش

برش سنتی “باز” ​​یک برش بزرگ است که برای انجام جراحی استفاده می شود. یک برش باز معمولاً حداقل سه اینچ طول دارد اما ممکن است بسیار بزرگتر باشد و از جراحی به جراحی دیگر و شدت مشکل متفاوت باشد.

این به جراح اجازه می دهد تا فضای کافی برای کار و دیدن ناحیه ای که روی آن کار می شود را ببیند و ابزار جراحی لازم را برای انجام جراحی وارد کند.

ممکن است یک برش در حین جراحی بزرگ شود تا به جراح فضای بیشتری برای کار داده شود. به عنوان مثال، زمانی که بیمار در حال انجام جراحی کیسه صفرا است، ممکن است در ابتدا یک برش کوچک ایجاد شود.

اگر جراح متوجه شود که کیسه صفرا بسیار بزرگ و پر از سنگ است، برش ممکن است بزرگتر شود تا به اندازه کافی بزرگ باشد تا کیسه صفرا برداشته شود.

برش های جراحی، به طور کلی، بسیار کوچکتر می شوند.  برش‌های لاپاراسکوپی یا کم تهاجمی (سوراخ کلید)، بسیار کوچک‌تر از برش‌های باز سنتی هستند و به اندازه‌ای بزرگ هستند که امکان قرار دادن ابزارهای جراحی در بدن را فراهم کنند.

به جای داشتن یک برش به طول چهار اینچ، ممکن است سه یا چهار برش کمتر از یک اینچ داشته باشید.

برای جراحی های شکم، یکی از این موارد اغلب در ناف پنهان می شود، بنابراین جای زخم به حداقل می رسد. ممکن است عجیب به نظر برسد که چند برش بهتر از یک برش باشد، اما برای بدن سخت تر است که یک برش بزرگ را بهبود بخشد تا چندین برش کوچک. 2

مراقبت از برش ها

برش ها به مراقبت محبت آمیز نیاز دارند ، نه شستشوی سخت و تست قدرت. در مورد برش خود ملایم باشید، برش خود را تا حد ممکن فشار ندهید و زمانی که استرس زیادی وارد می شود باز کنید .

برش خود را مالش ندهید – دلمه‌ها روی بخیه‌های شما ایجاد می‌شوند و باید آنجا باشند. نشانه شفا است از آب و صابون ملایم در حمام استفاده کنید و کاملاً بشویید. اگر دستورالعمل تعویض پانسمان به شما داده شده است، حتما آنها را دنبال کنید. 3

اگر متوجه شدید که برش شما شروع به باز شدن بیش از یک یا دو بخیه کرده است، به جراح خود اطلاع دهید، زیرا باید در طول کل برش بهبود یابد، نه فقط در مکان‌های تصادفی. شکاف در برش شما یک راه آسان برای شروع عفونت است زیرا به یک نقطه دسترسی آسان برای باکتری ها اجازه می دهد.

برش شما باید بهبود یابد، گاهی اوقات به آرامی، اما همچنان با پیشرفت ثابت از قرمز و دردناک به صورتی و پر شدن بافت جدید سالم در زخم. بیماران دیابتی اغلب کندتر بهبود می یابند، 4 و همچنین بیمارانی که بیماری مزمن دارند یا در زمان جراحی بسیار بیمار بودند.

سخنی از ما

برش ها در چند دهه اخیر به طور چشمگیری تغییر کرده اند که منجر به بهبود سریعتر و زمان بهبودی سریعتر شده است. به عنوان مثال، آپاندکتومی گزینه جراحی برای استفاده از برش های چند سانتی متری به جای برش سنتی 2-4 اینچی است.

 به  طور خلاصه، تصور نکنید که برش شما شبیه برش دوست یا یکی از اعضای خانواده شما خواهد بود، ممکن است جراحی از زمان انجام جراحی آنها به طرز چشمگیری تغییر کرده باشد.